[บทสรุป] Sora no Kiseki the3rd - ประตูจันทรา 2 ผู้จ้างวาน

ประตูจันทรา 2 ผู้จ้างวาน
月の扉② 依頼人 

Walkthrough - บทสรุป

สถานที่	สาขาแกรนเซล 3F	ปริศนา	เจ้า จงพานักเต้นรำผู้มีเรือนผมทอประกายสีเงินอันแสนงดงามมาหาข้า หากทำได้ [ประตู] จะเปิดออก
คำตอบ	เชราซาร์ด	โบนัส	ควอทซ์ "เนตรสวรรค์" (天眼)	มิร่า	4000

☆Back to The Door of Moon Main Page☆

-เมื่อเข้าประตูไป จะได้ดูเศษเสี้ยวแห่งความทรงจำค่ะ

ปีเจ็ดจรัส 1202 พื้นที่รอเลนท์ (ロレント地方)------

เมืองรอเลนท์ (ロレント市)

- ณ บาร์ อาเบนด์ (居酒屋アーベンド) "ไอน่า" (アイナ) พยายามปลุก "เชราซาร์ด" (シェラザード) โดยมีกระทาชายนายหัวทอง "โอลิเวียร์" (オリビエ) นั่งคอพับคออ่อนอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะ
- ส่วนเชราซาร์ดที่เพิ่งสร่างเมาตื่นขึ้นมา บ่นอย่างไม่พอใจว่าฝันถึงเรื่องสมัยก่อน ไอน่าได้ยินดังนั้นก็หัวเราะคิกคัก หวนนึกถึงเรื่องเก่า ๆ ไปด้วยเช่นกัน พร้อมกันนั้นก็หันไปคะยั้นคะยอให้โอลิเวียร์ที่เพิ่งจะฟื้นจากฤทธิ์เหล้าให้ดื่มอีก ทำเอาโอลิเวียร์ถึงกับปฏิเสธไม่เป็นภาษา
- เมื่อเชราซาร์ดเห็นมาสเตอร์ยังไม่เอาเหล้ามาเพิ่มให้ จึงเดินไปหยิบเองแล้ววางลงไปบนโต๊ะ พลางถามไอน่าอย่างไม่สบอารมณ์ว่า "ตอนที่ดื่มด้วยกัน 2 คนเป็นครั้งแรก หลังจากนั้นเธอดื่มไปอีกกี่ขวด" พร้อมกับกรอกเหล้าเข้าปากโอลิเวียร์ที่ยังคอพับอยู่ไปด้วย ไอน่าหัวเราะคิกคักตามสไตล์ ดูเหมือนในบรรดาทั้ง 3 คน จะมีเธอเพียงคนเดียวที่ของพวกนี้ทำอะไรเธอไม่ได้แม้แต่นิด

---

5 ปีก่อน------

นครหลวงแกรนเซล (王都グランセル)
- "เชราซาร์ด" ในวัยขบเผาะเดินออกมาจาก "สมาคมเบรเซอร์ สาขานครหลวง" พลางถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายกับงานส่งของที่สุดแสนจะน่าเบื่ออีกครา ดูเหมือนว่าวันนี้เธอต้องไปส่งของไกลถึง "วังเอลเบ" (エルベ離宮) กันเลยทีเดียว
- ระหว่างที่เธอกำลังวิ่งหน้าตั้งไปปฏิบัติภารกิจ พนักงานบริษัทขนย้ายบ้านก็เรียกเธอไว้เพื่อขอบคุณที่ช่วยยกของเมื่อกี๊นี้ พร้อมกับเอ่ยปากชมในพลังช้างสารและชักชวนให้เธอย้ายมาทำงานด้วยกัน แน่นอนว่าสาวน้อยต้องตอบปฏิเสธไปเพราะเธอไม่ได้สนใจที่จะทำงานทางด้านนั้นอยู่แล้ว
- จังหวะนั้นเอง สาวผมทองในชุดเขียว ในมือหนึ่งถือกระเป๋าเดินทางใบเขื่องได้เดินผ่านเชราซาร์ดที่กำลังยืนคุยอยู่ แล้วไปหยุดยืนที่หน้าสมาคมเบรเซอร์ หลังจากชั่งใจอยู่สักพักจึงตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป

ปีเจ็ดจรัส 1197 นครหลวงแกรนเซล------
5 ปีให้หลังจากสงครามร้อยวัน (百日戦役)
ผลพวงจากภัยสงครามที่ยังคงหลงเหลืออยู่
ค่อย ๆ จางหายไปพร้อมกับความคึกคักสดใสที่กลับคืนมาสู่ราชอาณาจักรลีเบร์ลในปี 1197
เหล่าผู้คนทยอยหลั่งไหลเข้าสู่ถิ่นฐานที่กลับมารุ่งเรือง
การค้าขายออร์บเมนท์ระหว่างประเทศกลับมาเฟื่องฟู นำความมั่งคั่งมาสู่ราชอาณาจักรอีกครั้ง
------เมื่อยุคสมัยแห่งสันติสุขมาถึง
ก็ถือเป็นยุคถดถอยของกองทัพด้วยเช่นกัน
ทรัพย์สิน, ลาภยศ, ชื่อเสียง......
นายทหารชั้นสัญญาบัตรส่วนใหญ่ต่างก็สาละวนอยู่กับเรื่องปากท้องของตัวเอง
ท่ามกลางความอึกทึกและความเจริญก้าวหน้าของอุปกรณ์ออร์บเมนท์นั้น
เรื่องราวจำนวนไม่น้อยถูกหลงลืมไปตามกาลเวลา------......

- สาวสวยผมทองในชุดเขียวเดินเข้ามาในสมาคมเบรเซอร์ พบว่าไม่มีใครอยู่เลย และที่เคาน์เตอร์ติดต่อก็มีป้ายติดไว้ว่า ให้ผู้ที่มาติดต่อไปหยิบเอกสารทางด้านขวามือมากรอกรายละเอียดที่ต้องการไหว้วานแล้วนำมาหย่อนลงในกล่อง เธอเดินสำรวจไปรอบ ๆ จนแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่จริง ๆ ขณะที่เธอตั้งใจจะขอยืมใช้เครื่องมือสื่อสารนั้น "เชราซาร์ด" ก็กลับมาพอดี
- เมื่อเชราซาร์ดเห็นว่ามีลูกค้า เธอจึงแนะนำตัวไปว่าเป็นเตรียมเบรเซอร์ สาวสวยผมทองได้ยินก็ตกใจที่เชราซาร์ดเป็นเบรเซอร์ตั้งแต่อายุยังน้อย พร้อมกับแนะนำตัวว่าเธอชื่อ "ไอน่า"
- เชราซาร์ดไม่พูดพล่ามทำเพลง เร่งให้ไอน่าแจ้งเรื่องไหว้วานมา เพราะตอนนี้มีเบรเซอร์ประจำที่นี่อยู่แค่ 2 คนเท่านั้น งานยุ่งมากจึงไม่อยากปล่อยเวลาไปให้เปล่าประโยชน์
- "อันที่จริง ฉันน่ะ...... เพิ่งมาที่นครหลวงเป็นครั้งแรก ก็เลยกำลังหาคนที่พอจะช่วยพาชมเมืองหน่อยน่ะ......" ไอน่าพูดพลางยิ้มพลาง เชราซาร์ดได้ยินก็บอกปัดไปอย่างไม่สบอารมณ์ "เบรเซอร์ไม่ใช่อาสาสมัคร แล้วก็ไม่ใช่ทั้งเพื่อนพาเที่ยวที่จะว่างไปด้วยตลอดหรอกนะ ทางเราน่ะวุ่น ๆ อยู่ อย่าขออะไรที่มันไร้สาระจะได้มั้ย" พร้อมกับคิดในใจว่าผู้หญิงคนนี้ก็คงเป็นแค่คุณหนูอ่อนต่อโลก ก่อนที่จะบอกไปว่าเธอต้องทำงานใหญ่ ๆ จะได้ได้ใบรับรองคุณวุฒิฯ เพื่อขึ้นเป็นเบรเซอร์ทางการ เพราะงั้นถ้ามาอีก ขอเป็นงานที่มันจริงจังกว่านี้จะดีกว่า
- ไอน่าเห็นท่าทางจะคุยกันไม่รู้เรื่อง เธอจึงคิดที่จะตัดใจออกไปจากที่นี่ จังหวะเดียวกันนั้น "คูลซ์" (クルツ) เบรเซอร์รุ่นพี่ซึ่งรับหน้าที่เป็นประชาสัมพันธ์ชั่วคราวก็เข้ามาพอดี "รุ่นพี่คะ ไม่ต้องไปยุ่งกับเธอคนนั้นก็ได้ค่ะ ดูเหมือนว่าจะเข้าใจผิด คิดว่าเบรเซอร์เป็นพวกสาธารณะประโยชน์ที่เอามิร่ามาฟาดหัวได้" เชราซาร์ดรีบบอก พลางตรวจดูงานที่บอร์ดรับงาน
- ไอน่าถอนหายใจพร้อมกับกล่าวขอโทษที่มารบกวน ขณะที่เธอกำลังเดินออกไป คูลซ์ก็เรียกเธอเอาไว้ พร้อมกับบอกให้เชราซาร์ดรับคำไหว้วานนี้ซะ เพราะการช่วยเหลือคนที่กำลังลำบาก ก็เป็นหน้าที่ของเบรเซอร์เช่นกัน แม้เชราซาร์ดจะอ้างว่างานยุ่ง แต่คูลซ์ก็อาสาจะรับทำที่เหลือเอง และบอกต่อว่า "เธอเป็นเตรียมเบรเซอร์ไม่ใช่รึ? ตอนนี้ก็ยังอยู่ในฐานะที่ต้องเรียนรู้งานจากรุ่นพี่ ......ไปซะ ถ้าเสร็จงานนี้แล้ว ชั้นจะออกใบรับรองคุณวุฒิฯ ให้" เชราซาร์ดไม่อยากจะเชื่อหูที่คูลซ์จะออกใบรับรองให้ทั้งที่งานนี้สุดแสนจะง่ายดาย คูลซ์จึงบอกต่อว่า "[ไม่ว่าจะเป็นงานแบบไหน ก็จะไม่ปล่อยทิ้งไป] นี่คือสิ่งที่เธอเชื่อมั่นไม่ใช่รึ?" ว่าแล้วเชราซาร์ดก็จนมุมยอมรับงานแต่โดยดี "......มันคงจะเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับเธอในตอนนี้ก็ได้" คูลซ์กล่าวกับตัวเองหลังจากที่สองสาวเดินออกไป
- "(......เฮ้อ ทำไมชั้นจะต้องมาคอยปกป้องยัยคนแบบนี้ด้วยนะ......)" เชราซาร์ดคิดในใจ ไอน่ารีบขอโทษที่ทำให้เดือดร้อน เชราซาร์ดพยายามไม่หงุดหงิด ถามไอน่าห้วน ๆ ว่าอยากจะไปที่ไหน ไอน่าก็บอกมาคร่าว ๆ ว่าเพื่อความชัวร์อยากจะไปดูของที่ห้างเอเดลค่ะ แม้จะติดใจกับคำว่า "เพื่อความชัวร์" แต่ยังไงก็ต้องทำงานนี้ตามคำสั่งรุ่นพี่อยู่ดี
- บังคับสองสาวเดินชมเมืองเริ่มจากเขตเมืองด้านตะวันออกก่อนเลยค่ะ

นครหลวงแกรนเซล - เขตเมืองด้านตะวันออก (王都グランセル・東街区)

★ก่อนทำเหตุการณ์ในห้างเอเดล หน้าร้านขายไอศกรีม จะเจอ "สาวน้อยหน้าตกกระ" (そばかすの少女) ที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตากันดี ซึ่งเธอก็คือ "โดรธี" ในวัยกระเตาะ ที่กำลังว่างสุด ๆ หลังจากเที่ยวไปกินไปตามหนังสือแนะนำสถานที่กินเที่ยวในนครหลวงนั่นเองค่ะ

★หน้าประตูทางเข้าห้างเอเดลฝั่งทิศใต้ จะพบ 2 หนุ่มเพื่อนซี้ (ที่โผล่มาเป็นแขกรับเชิญให้เจอะกันได้ทุกภาค) "แอนตอน" (アントン) และ "ริกซ์" (リックス) ในชุดนักเรียนโรงเรียนเจนิสฯ แน่นอนว่าแอนตอนกำลังส่องสาว ส่วนริกซ์ก็ได้แต่นั่งมองอย่างเข้าอกเข้าใจในตัวเพื่อนรักค่ะ

- เมื่อเข้าไปใน "ห้างเอเดล" ไอน่าจะขอไปซื้อยาสมุนไพรสมานแผล (ซึ่งผิดจากที่เชราซาร์ดได้คาดเอาไว้ เพราะคิดว่าคนรวยน่าจะซื้อของแพง) สักพักไอน่าเห็นชายชุดดำเดินเข้ามาในห้าง จึงรีบคะยั้นคะยอให้เชราซาร์ดซึ่งกำลังดูหนังสือที่เคยเห็นรุ่นพี่คูลซ์อ่าน พาไปร้านไอศกรีมแถว ๆ นี้แทนค่ะ (แน่นอนว่า เจ๊เชร่าของขึ้น เพราะเธอไม่รู้ว่าร้านอยู่ไหน แถมตัวเองก็ไม่ชอบของหวานเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย แต่ก็โดนไอน่าลากออกไปอย่างรวดเร็ว)

★หน้าประตูทางเข้าห้างเอเดลฝั่งทิศตะวันตก คุยกับ "แอลดัน" (アルダン) แฟนพันธุ์แท้เรือเหาะ จะรู้ว่า "นายโฮลเด็น" (ホールデン) ผู้ก่อตั้งบริษัทเรือเหาะเสียชีวิตแล้วค่ะ (ตรงนี้จะเห็นไอน่านิ่งเงียบไป)

★หลังทำเหตุการณ์ในห้างเอเดล ที่สถานที่พักผ่อนติด ๆ กับประตูทางเข้าห้างฝั่งทิศเหนือ จะเจอ "ชายที่ดูไม่เป็นมิตร" (目付きの悪い男) นั่งคาบบุหรี่บ่นอุบอิบถึงควอทซ์ไวแสงที่ดันมาพังเอาตอนนี้ซะได้ ถ้าซ่อมไม่ได้ก็ไม่รู้จะส่งต้นฉบับทันตอนบ่ายสองหรือเปล่าด้วย จังหวะนั้น "สาวน้อยหน้าตกกระ" เดินผ่านมาพอดี แล้วจู่ ๆ ก็เดินไปคว้ากล้องจากมือชายหัวเขียวโดยไม่มีถามไถ่ เปิดฝาออกจนควอทซ์ไวแสงโดนแสง ชายหัวเขียวตกใจ ตวาดเสียงดังว่าควอทซ์นี่โดนแสงไม่ได้ แถมชุดนึงก็แพงมากซะด้วย แต่สาวน้อยหน้าตกกระไม่ได้ฟังเลยแม้แต่นิด เธอกลับเรียกกล้องว่า "โปจิคุง" เพราะเหมือนโปจิคุงที่อยู่บ้านข้าง ๆ ชายหัวเขียวรีบเข้าไปเอาคืนเพราะเป็นกล้องที่ยืมหัวหน้ากองบ.ก. มา แถมราคากล้องตัวนี้ก็ไม่ธรรมดาอีกซะด้วย แต่ดูเหมือนจะไร้ผล เพราะสาวน้อยหน้าตกกระเอามากดถ่ายรูปอย่างมันส์มือ (และนี่ก็คือบางส่วนของต้นกำเนิดคู่หูดูโอนักข่าวหัวเห็ด "ไนแอล" และ "โดรธี" นั่นเองค่ะ)

- ไปร้านไอศกรีม ไอน่าจะซื้อไอศกรีมมา 2 อัน ทั้งที่เชราซาร์ดบอกไม่เอา แต่ไอน่าไม่สนใจทำให้เชราซาร์ดยิ่งไม่ชอบใจเข้าไปใหญ่
- ที่ม้านั่ง ไอน่าหันไปดูเวลาหอนาฬิกา คิดในใจว่าเกือบเที่ยงแล้ว เหลืออีก 24 ชั่วโมง แทบไม่เหลือเวลาให้มานั่งไปเรื่อยแล้ว เธอมองออกไปเห็นชายชุดดำที่ลานพักผ่อนอีกฝั่ง ขณะที่ไอน่าคิดถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้น จู่ ๆ เชราซาร์ดก็ตวาดเสียงดัง เดือดปุด ๆ ที่ไอน่าเอาแต่เหม่อ และเหมือนจะปิดบังอะไรอยู่ พอเชราซาร์ดต้อนเข้า ไอน่าก็ทำเหมือนจะบอกความจริง แต่แล้วก็ยิ้มเปลี่ยนเรื่องว่าเธอลืมของไว้ที่โรงแรมไปซะงั้น เชราซาร์ดหงุดหงิดอีกรอบ หรี่ตามองว่าไอน่าก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันที่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ได้ขนาดนี้ ว่าแล้วเจ๊เชร่าก็ตัดสินใจว่าจะตามไอน่าไปจนกว่าจะหลุดเล่าเรื่องที่ปิดบังไว้ออกมาเองค่ะ

★ก่อนไปทำเหตุการณ์ที่โรงแรม หากแวะไปห้างเอเดล จะเจออีเวนท์ของกับ "ชายที่ดูไม่เป็นมิตร" (ไนแอล) และ "สาวน้อยหน้าตกกระ" (โดรธี) ที่ยังไง๊ยังไงสาวเจ้าก็ไม่ยอมคืนกล้องให้ชายไม่หนุ่มเลย จังหวะนั้นรูปก็ล้างเสร็จพอดี ซึ่งรูปที่ถ่ายออกมาสร้างความประหลาดใจให้กับชายไม่หนุ่มเป็นอย่างมาก เพราะไม่น่าเชื่อว่าเด็กแบบนี้จะถ่ายรูปออกมาได้อย่างไร้ที่ติ แต่ชายไม่หนุ่มก็ต้องตะลึงอีกครั้ง เพราะค่าล้างรูปและควอทซ์ไวแสง 7 ชุดราคารวมกัน 1,050 มิร่าแน่ะ
หากเข้าห้างไปอีกครั้ง ชายไม่หนุ่มจะพึมพัม ๆ ว่ารูปที่ถ่ายออกมา ทั้งแสง ทั้งองค์ประกอบเข้าขั้นเทพ มืออาชีพก็ใช่ว่าจะถ่ายได้แบบนี้ ส่วนสาวน้อยก็รู้สึกว่าการถ่ายรูปมันก็สนุกดีเหมือนกัน ชายไม่หนุ่มฟังแล้วก็ไม่เข้าใจว่าทำไมสาวน้อยคนนี้ถึงได้ถ่ายรูปได้ทั้งที่ไม่รู้เรื่องอะไร แต่ถ่ายตามความรู้สึกเท่านั้น

นครหลวงแกรนเซล - เขตเมืองด้านใต้ (王都グランセル・南街区)
- อ้อมเข้าเขตเมืองด้านใต้ตามคำขอของไอน่า เพื่อไปเขตเมืองด้านเหนือค่ะ

★ก่อนไปทำเหตุการณ์ที่โรงแรม หากแวะไปคุยกับ "คูลซ์" ที่สมาคมจะมีอีเวนท์โทรศัพท์จาก "คาซิอุส" ติดต่อมา ดูเหมือนว่าตอนนี้ป๋าแกจะไปปฏิบัติภารกิจยาวอยู่ที่สาธารณรัฐคาลวาร์ด เชราซาร์ดรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่ป๋าบอกว่าได้วานให้มืออาชีพคนอื่นช่วยทำงานที่รอเลนท์ให้ (ทั้งที่เธอกำลังจะบอกว่า ใกล้ขึ้นเป็นเบรเซอร์ทางการแล้ว) เธอจึงเปลี่ยนเรื่องไปพูดถึงเอสเทลว่า ทำแต่งานระวังเอสเทลโมโหนะ ป๋าเสียงเหี่ยวลงนิดนึง พร้อมกับนึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องจุกจิกจะรบกวนให้เชราซาร์ดช่วยทำหลังกลับไปที่รอเลนท์ด้วย ซึ่งมันอาจจะเป็นเรื่องน่าหนักใจอยู่ แต่ก็อยากวานให้เชราซาร์ดจัดการแทน เพราะเขาคงต้องอยู่คาลวาร์ดอีกนาน พูดจบก็ขอเปลี่ยนไปคุยกับคูลซ์ ส่วนเชราซาร์ดที่หายหงุดหงิดแล้วก็เดินออกมาด้านนอกอย่างอารมณ์ดีค่ะ
หากกลับเข้าไปคุยกับ "คูลซ์" ในสาขาอีกครั้ง จะเห็นเขากำลังทำความสะอาดชั้นวางเอกสารอยู่ เพราะชั้น 1 มีคนเข้าออกเยอะทำให้ฝุ่นจับได้ง่ายค่ะ (ขยันเกิ๊นน)
หากคุยกับ "คูลซ์" อีกครั้ง คูลซ์จะเจอเอกสารเรียงลำดับผิดหมวด ทำเอาเชราซาร์ดเสียววาบเลย
หากสำรวจกล่องรับงานที่เคาน์เตอร์ จะเห็นรายละเอียดงานที่ทั้งคูลซ์และเชราซาร์ดช่วยกันทำมาตั้งแต่เช้า แน่นอนว่างานเกือบทั้งหมด เป็นฝีมือคูลซ์คนเดียวที่จัดการได้ในระยะเวลาสั้น ๆ สุดยอดจริง ๆ ค่ะ

นครหลวงแกรนเซล - เขตเมืองด้านเหนือ (王都グランセル・北街区)
- เมื่อมาถึงหน้า "โฮเต็ล โลเอนบาว์ม" (ホテル・ローエンバウム) แทนที่ไอน่าจะเข้าไปในโรงแรมกลับวิ่งไปหลบตรงเสา เฝ้าดูพวกชายชุดดำที่ยืนอยู่ทางเข้าราชวัง พร้อมกับครุ่นคิดว่าจะบุกเข้าไปยังไงดี
- เชราซาร์ดที่รู้สึกไม่ชอบมาพากลได้โอกาสไล่ต้อน จนไอน่ากำลังจะหลุดพูดเรื่องที่ปิดบังได้แล้ว จู่ ๆ ชายชุดดำก็โผล่ออกมาจากโรงแรม วิ่งเข้ามาจะจับตัวไอน่าค่ะ
★BATTLE★ ชุดดำ มือปืน
(เงื่อนไขคือ ปราบให้หมดห้ามให้ไอน่าตายค่ะ ซึ่งไอน่าสามารถใช้กระเป๋าฟาดศัตรูได้ แต่ส่วนใหญ่จะฟาดวืด และค่าพลังเธอค่อนข้างน้อย หากไอน่าโดนโจมตีให้พยายามเพิ่มเลือดให้เธอด้วยนะคะ เพราะหากเธอตาย Game Over ค่ะ)
- ปราบได้ ไอน่ายังคงใจเย็น แอบดูพวกชุดดำหน้าราชวังที่ยังไม่รู้ตัว คิดหาทางหนีทีไล่ แต่ก็หนักใจเรื่องเงื่อนไขของเวลา เชราซาร์ดตวาดเสียงดังหงุดหงิดที่ไอน่าไม่ฟังเธอพูดเลย ไอน่ารีบปรามให้เชราซาร์ดลดเสียงลง จังหวะนั้นเอง ชายชุดดำอีกกลุ่มที่เข้าไปหาตัวไอน่าในโรงแรมก็ออกมาพอดี (ตรงนี้ฮามาก เพราะชายชุดดำตะโกนดังลั่นเลยว่าเจอตัวแล้ว แต่ไอน่ายังใจเย็นบอกให้ชายชุดดำว่าอย่าเสียงดังซะงั้น) แน่นอนว่าเสียงดังลั่นเมื่อกี๊ทำให้ชายชุดดำกลุ่มที่อยู่หน้าราชวังวิ่งมาสมทบ ทำให้ไม่เหลือทางเลือกอื่น มีแต่ต้องหนีลูกเดียวค่ะ

นครหลวงแกรนเซล - เขตเมืองด้านตะวันออก (王都グランセル・東街区)
- พวกเชราซาร์ด วิ่งจนมาซ่อนตัวอยู่ใต้ต้นไม้ข้าง ๆ "แกรนด์อารีน่า" (グランアリーナ) เชราซาร์ดระเบิดอารมณ์ ฟาดแส้ขู่ให้ไอน่าเล่าเรื่องทุกอย่างมาให้หมด ซึ่งไอน่าก็ยังใจเย็น บอกแค่ว่าชายชุดดำพวกนั้นน่าจะมาตามจับตัวเธอ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่สิ่งที่เชราซาร์ดอยากรู้ เพราะเธอต้องการรู้สถานการณ์ทั้งหมดโดยรวมว่าทำไมไอน่าถึงโดนไล่ตาม และจุดมุ่งหมายของการไล่ตามนั้นคืออะไร

ไอน่า "มันเป็นเรื่องเมื่อประมาณ 1 เดือนก่อน...... ปู่ที่ฉันอาศัยอยู่ด้วยได้จากโลกนี้ไป ปู่เป็นคนร่ำรวย และบอกว่าจะทิ้งสมบัติเอาไว้ให้ฉันด้วย...... ในพินัยกรรมเขียนไว้ว่า [ยกมรดกทั้งหมดให้ไอน่าผู้เป็นหลาน] แล้วเรื่องมันก็เลย............"
เชราซาร์ด "มรดกของเศรษฐี...... เฮ้อ...... ก็พอจะเดาได้เลา ๆ ล่ะนะ ญาติห่าง ๆ จ้องจะฮุบเอาส่วนแบ่งมรดกสินะ?"
ไอน่า "อืมม์...... คุณลุงเป็นคนใจดีมาก...... ......แล้วก็บอกว่าจะช่วยดูแลเรื่องจุกจิกให้จนกว่าฉันจะอายุ 20......"
เชราซาร์ด "[เพราะงั้นจะขอเป็นคนจัดการเรื่องมรดกให้เอง]? ............ต่ำช้าที่สุดเลยแฮะ"
ไอน่า "คือ...... คุณลุงทำตาน่ากลัว ฉันก็เลยปฏิเสธไปแล้วน่ะ......"
เชราซาร์ด "......เฮือก หลบก่อน!"

- จังหวะเดียวกับที่ไอน่ากำลังเล่าอยู่ ชายชุดดำก็เดินวนมาทางนี้พอดี ไอน่าบอกว่าพักหลัง ๆ มามีพวกชายชุดดำจะเข้ามาจับตัวเธอ เพราะถ้าเธอไม่ไปทำเรื่องรับมรดกอย่างถูกต้องตามหลักแล้ว พินัยกรรมก็จะเป็นโมฆะทันทีค่ะ
- เชราซาร์ดสงสัยว่าพวกชายชุดดำนั่นไม่น่าจะใช่อันธพาลธรรมดา เพราะฝีมือการต่อสู้ไม่ได้ด้อยเลย แล้วยิ่งมาป้วนเปี้ยนแถว ๆ ราชวังด้วย ทำไมกองทัพถึงไม่เอะใจเลยสักนิด ไอน่าจึงบอกว่าคุณลุงของเธอมีเส้นสายภายในกับทางกองทัพด้วย เพราะอย่างน้อยตระกูลของเธอก็มีชื่อเสียงพอสมควรค่ะ
- เมื่อเรื่องราวลุกลามใหญ่โตกว่าที่เชราซาร์ดคิด (แน่นอนว่าเธอไม่มั่นใจด้วยว่าเธอคนเดียวจะสู้กับพวกนั้นไหว) ทางเดียวคือต้องรีบกลับไปที่สมาคมก่อน แต่...ช้าไปเสียแล้ว พวกชายชุดดำรู้ที่ซ่อนซะแล้วค่ะ (ถึงพวกชุดดำจะใช้รหัสลับบอกที่ซ่อนพวกเรา แต่จริง ๆ เจ๊เชร่าไหวตัวทันนะคะ ถึงจะช้าไปก็เถอะ)
★BATTLE★ ชุดดำ มือปืน*2

- ปราบได้ เราจะโดนชายชุดดำล้อม ทางที่พอจะหนีได้ก็คือทางน้ำใต้ดินที่สามารถไปยังเขตเมืองด้านใต้ได้ ว่าแล้วไอน่าก็ควักระเบิดควัน (จริง ๆ เป็นระเบิดมัสตาร์ด) ออกมา พวกชายชุดดำทยอยแสบตาล้มลง แต่ที่หนักสุดคือไอน่าเอากระเป๋าเข้าไปฟาดชายชุดดำทั้งที่หน้ายิ้มเนี่ยสิ (ทีฉากต่อสู้เมื่อกี๊ไม่ฟาดโดนจัง ๆ แบบนี้บ้างเนอะ)

ทางน้ำใต้ดิน เขตตะวันออก (地下水路・東区画)
- เชราซาร์ดใช้ลวดสะเดาะล็อกกุญแจประตูเข้ามาได้ แต่พวกชายชุดดำที่วิ่งตามมาก็พยายามจะพังประตูเข้ามาค่ะ

ไอน่า "(......จะใช้อีกอันมั้ย? ยังเหลือระเบิดพริกไทยอยู่......)"
เชราซาร์ด "(พะ พริกไทย!? ......ทำเองเรอะนั่น!!)"
ไอน่า "โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นระเบิดควันนั่นล่ะ แต่ลองผสมหลาย ๆ แบบดู อย่างอันนี้...... เอาผงเห็ดหัวเราะใส่ไปด้วย ไม่รู้จะได้ผลมั้ย......"

- ไอน่าเดินไปใกล้ ๆ ประตู แต่เชราซาร์ดห้ามไว้ เพราะถ้าเกิดควันย้อนกลับเข้ามาด้านในคงไม่ดีแน่ ส่วนพวกชายชุดดำที่อยู่ด้านนอกก็แยกย้ายไปหาขวานมาจามประตู จึงพอยืดเวลาหนีไปได้อีกสักพักค่ะ

เชราซาร์ด "นี่ อย่าใช้ของอันตรายอย่างนั้นพร่ำเพรื่ออีกนะ! ......ไม่สิ ห้ามทำเองต่างหาก หล่อนน่ะเป็นคุณหนูไม่ใช่เรอะไง!?"
ไอน่า "แต่มันก็.................. มีประโยชน์ดีออก?"
เชราซาร์ด "อีก............ กะ ก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่หรอก...... จริง ๆ เล้ย ไปเรียนรู้วิธีทำมาจากไหนเนี่ย......"
ไอน่า "หึหึ พอดีท่านปู่เป็นนักอ่านตัวยง แล้วก็มีห้องสมุดส่วนตัวห้องใหญ่ในบ้านด้วย...... เหลือหนังสือที่มีประโยชน์ไว้ให้เต็มเลย ......คุณเชราซาร์ดอ่านพวกนวนิยายมั้ย? ในหนังสือนิยายสายลับชื่อดัง มีฉากนึงที่ตัวเอกทำระเบิดควันด้วย......"
เชราซาร์ด "(อ่านเอา งั้นเรอะ เป็นคุณหนูจริง ๆ ด้วยแฮะยัยนี่......) ......นี่ ชั้นจะพูดให้ชัด ๆ เพื่อตัวหล่อนเองนะ เมื่อกี๊น่ะฟลุคหรอก ไม่ได้จะใช้ได้บ่อย ๆ อย่าใช้ความรู้ความสามารถครึ่ง ๆ กลาง ๆ ที่อ่านเอาจากหนังสืออย่างเดียวจะดีกว่า หลังจากนี้อย่าทำอะไรหุนหันพลันแล่นแบบนี้อีกล่ะ ............เข้าใจมั้ย?"
ไอน่า "ค ค่ะ......"
เชราซาร์ด "เอ้า ไปกันได้แล้ว......"

- (......จะว่าไปตอนนั้นก็เหมือนกัน...... เอาแต่หนีไปมาในที่แบบนี้...... ............................... ความรู้สึกนั้น...... กลับมาแล้ว งั้นรึ ...............................)" เชราซาร์ดครุ่นคิดเพียงคนเดียว ไอน่าเห็นเชราซาร์ดเงียบไปก็นึกว่าตัวเองพูดอะไรไม่เข้าท่าออกไปค่ะ
- ใช้ทางน้ำใต้ดิน เพื่อเข้าไปสู่เขตเมืองด้านตะวันตกค่ะ
(แนะนำให้เก็บ Lv ของเจ๊เชร่าในทางน้ำใต้ดินแกรนเซลให้ได้ Lv.11 เป็นอย่างน้อย เพื่อจะได้เรียนรู้ S-craft "ควีนบิวท์" (クインビュート) เตรียมไว้สู้ในศึกที่จะถึงค่ะ ซึ่ง Lv ในเอปิโซด ไม่มีผล กับ Lv ในฉากปกตินะคะ)

★ITEM★ ยาแห่งเทียร์, ยาแห่งเทียร์, เซรั่มพาวเดอร์, ยาแห่งเทียร์

ทางน้ำใต้ดิน เขตตะวันตก (地下水路・西区画)
★ITEM★ ยาแห่งเทียร์, ยาแห่งเทียร์
- สับสวิทซ์เพื่อเปิดทางที่กำแพงปิดอยู่ค่ะ
(ตรงนี้ไอน่าจะประทับใจมากที่เชราซาร์ดสามารถแก้สลักจนสับสวิทซ์ได้ ซึ่งเชราซาร์ดก็บอกว่ามันง่ายเหมือนสะเดาะตู้เซฟ พร้อมกับบอกให้ไอน่าว่าอย่าหลงใหลได้ปลื้มเทคนิคที่เห็นจะดีกว่าด้วยค่ะ)

---

......เทคนิคนี้น่ะ...... ถ้าไม่รู้จักจะมีความสุขมากกว่าน่ะสิ

ในเมืองนั้น มีแต่กลิ่นเหม็นสาบของทางระบายน้ำที่เน่าเสีย
แม้แต่ในสลัมยังเป็นสถานที่น่ารังเกียจ
ที่มีพวกคนเร่ร่อนถูกปล่อยออกมาจากคุกบ้าง ถูกขับไล่ออกมาจากเมืองบ้าง
หรือไม่ก็เด็กที่ถูกทิ้งราวกับขยะข้างถนนบ้าง
ในเมืองที่สิ่งปฏิกูลกองทับถมมาหลายสิบปีนั้น ชั้นทำได้ทุกอย่างเพื่อให้มีชีวิตรอดต่อไป

คนที่สะดุดตาทุกคนคือเหยื่อ
ชั้นติดนิสัยฉกฉวยทุกอย่างเท่าที่ฉกได้มาตั้งแต่เด็ก แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่พอยาไส้อยู่ดี
เพราะที่นี่มีพวกผู้ชายที่คอยอาศัยไถเงินจากคนเหมือน ๆ ชั้นอยู่นั่นเอง
เหยื่อที่แน่นอนที่สุดคือ การงัดตู้เซฟบ้านที่ไม่มีคนอยู่
ย่านบ้านคนรวยกับสลัมแยกตัวออกจากกันด้วยแม่น้ำสายหนึ่ง
ทำให้ใช้ทางน้ำใต้ดินบุกเข้าไปได้
ชั้นย่องเข้าไปด้วยความหิวโหย ใช้วิชาที่จำได้ตั้งแต่ยังไม่ประสา
เคล็ดลับคือ อย่าขนของในตู้เซฟออกมาจนหมด
ค่อย ๆ เอาออกมาทีละนิดในปริมาณที่เจ้าของไม่รู้ตัว

ลวด 1 เส้น หามิร่าพอที่จะประทังชีวิตต่อไปได้อีก 10 วัน
เมื่อลงมือสำเร็จซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็เกิดความย่ามใจจนไปทุกวัน "ตุนของ" มากกว่าที่ควรจะเป็น
......สุดท้ายก็ถูกพวกผู้ชายในสลัมไถ ถูกซ้อมจนได้เลือด
ไม่ว่าใครก็ต้องทำ [เพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไป]

ไม่ว่าใครก็พูดแบบนั้น เสแสร้งสุดความสามารถ
ไม่ว่าใครต่างก็เลือกวิธีที่จะใช้ชีวิตได้อย่างสบายที่สุด
คนสกปรกผุดขึ้นเต็มเมืองที่เฉื่อยชาแห่งนี้
ซึ่งชั้น ก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน

เคยคิดที่จะเลิกอยู่หลายครั้ง อยากเลิกอยู่หลายคราว
ชั้นเกลียดตัวเองที่ใช้ชีวิตแบบนี้ เกลียดตัวเองที่เลิกไม่ได้
ชั้น เป็นเบรเซอร์ เพราะไม่อยากกลับไปมีชีวิตแบบนั้นอีก
............ชั้นหวาดกลัว
ไม่มีคณะละครที่ช่วยเหลือชั้นให้ออกมาจากเมืองนั้นแล้ว
ไม่มีผู้คนที่ชั้นจะมองหน้าได้ตรง ๆ อีกต่อไปแล้ว
......นี่ชั้นต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นอีกหรือเปล่า

สุดท้าย ชั้นมันก็คนที่เกิดในสลัมอยู่ดี
ไม่ว่าจะกลบเกลื่อนยังไง ไม่ว่าจะทำตัวกลมกลืนแค่ไหน
ชั้น..................
------------ก็ต้องกลับไปยังเมืองนั้นสักวันอยู่ดี

......ดังนั้น ชั้นต้องมีชีวิตอยู่อย่างเข้มแข็ง
ไม่ว่าจะทำงานอะไรก็ได้หมด มุ่งมั่นทุ่มเท เพื่อมีชีวิตที่เพียบพร้อมสมบูรณ์
ไม่ต้องนึกถึงเรื่องราวในอดีต ไม่ต้องยอมจำนนให้กับตัวเองที่น่ารังเกียจ
ถึงจะเพียงลำพังแต่ก็ต้องมีชีวิตอยู่อย่างเข้มแข็ง
เข้มแข็งขึ้น เข้มแข็งขึ้น เข้มแข็งขึ้นให้มากกว่าใคร......!
......แต่ว่า แล้วไงล่ะ
ชั้นทำได้ดีหรือเปล่า
......พี่ลูชิโอล่า..................

---

- เชราซาร์ดมีสีหน้าเศร้าสร้อย แต่ก็บอกไอน่าไปว่าไม่มีอะไร พลางคิดในใจว่าถ้างานนี้จบลง เธอจะได้ขึ้นเป็นเบรเซอร์ทางการเสียที จะได้ลบคำครหา และมีชีวิตอยู่อย่างเข้มแข็ง
★ITEM★ ยาแห่งเทียร์, ยาแห่งเทียร์

นครหลวงแกรนเซล - เขตเมืองด้านตะวันตก (王都グランセル・西街区)
- เมื่อมาถึงทางออก เชราซาร์ดจะใช้ลวดสะเดาะกุญแจทางน้ำ ซึ่งเราก็จะออกมาทางด้านหลัง "คอฟฟี่เฮ้าส์ บาราล" (コーヒーハウス・バラル) ค่ะ
- ไอน่าสังเกตเห็นเชราซาร์ดมีสีหน้าไม่สู้ดี จึงเสนอให้พักกันก่อน เชราซาร์ดปฏิเสธว่าแล้วก็คิดเองเออเองว่ายัยคุณหนูนี่ตามตัวเองมาได้แบบไม่มีเหนื่อย น่ากลัวว่าจะแซงหน้าไปได้ด้วยซ้ำ ถึงไอน่าจะเสนอให้พักพร้อมกับเอาขนมมาล่อยังไง เชราซาร์ดก็คิดอย่างเดียวว่าจะรีบกลับไปที่กิลด์เพื่อจบงานนี้ แต่จังหวะนั้น "ชายที่ดูไม่เป็นมิตร" ก็เดินบ่นอุบออกมาจากสำนักข่าวลีเบร์ล ต่อยถังไม้โอ๊คอย่างไม่สบอารมณ์ที่โดนเพื่อนร่วมงานไล่ให้ไปหาข่าวฮ็อต ๆ มาลง
- แม้ว่าจะไม่ฟันธงว่าชายคนที่เดินออกมาจะเกี่ยวข้องกับชายชุดดำหรือเปล่า แต่เพื่อความชัวร์เชราซาร์ดจึงหาทางหนีทีไล่อื่น ด้วยการเข้าไปหลบในบ้านร้างก่อนค่ะ
- พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า แต่พวกชายชุดดำที่เดินยามอยู่ทั่วเมืองก็ไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย เชราซาร์ดได้แต่ร้อนรนเพราะอยากกลับไปกิลด์ให้เร็วที่สุด

ไอน่า "......ช่วยไม่ได้ คืนนี้พักที่นี่ก่อนดีกว่าค่ะ"
เชราซาร์ด "จำนวนแค่นั้นตะลุยออกไปไหวอยู่แล้วล่ะน่า ถ้าหาช่องแล้ววิ่งไปล่ะก็......"
ไอน่า "ไม่ดีกว่า อย่าฝืนเลย ตอนไหนที่พักได้ก็ควรพักก่อน"
เชราซาร์ด "(อึก............ มันก็จริงแฮะ...... มะ ไม่ได้ ๆ อย่าคล้อยตามนะ......!) ไม่รู้ว่าที่นี่จะโดนบุกเข้ามามาเมื่อไหร่ ไม่ว่าต้องฝืนแค่ไหน ยังไงก็หนีไปที่กิลด์ก่อนดีกว่า น่าจะปลอดภัยกว่าที่นี่"

- ไอน่าเดินขึ้นไปหาที่พักบนชั้น 2 โดยไม่ฟังคำของเชราซาร์ด เพราะเห็นว่าถ้าพักบนนี้จะหนีได้ง่ายเวลาโดนบุกเข้ามา และดูแล้วพวกชายชุดดำก็น่าจะเดินวนเวียนทั้งคืนแน่ ๆ เชราซาร์ดได้ยินก็ยิ่งไม่ไว้ใจไอน่า คิดว่าไอน่ายังมีเรื่องที่ปิดบังอยู่อีก

เชราซาร์ด "............สิ่งสำคัญในการไหว้วานคือความเชื่อใจ ชั้นรับคำไหว้วานจากคนที่ไม่บอกที่มาที่ไปไม่ได้ ไม่ได้โกหกเรื่องมรดกใช่มั้ย? ชั้นรู้สึกแปลก ๆ มาตั้งแต่ตอนที่หนีไปทั่ว..... ไม่สิ ตั้งแต่ตอนที่มาถึงกิลด์แล้ว ......พูดสิ ทำไมต้องโกหก......?"
ไอน่า "คะ คือ...... เรื่องสืบทอดมรดกน่ะเรื่องจริง...... ฉะ ฉัน......... อยากไปที่ราชวังแกรนเซล ............เรื่องที่ฉันเป็นผู้สืบทอดมรดกน่ะเป็นความจริงค่ะ เพียงแต่ยังไม่ได้รับมอบอย่างเป็นทางการ การรับมอบนั้น ต้องไปยื่นเอกสารที่เขตบริหารในราชวังแกรนเซล............ แล้วตรงนั้นก็มีพวกชุดดำอยู่เยอะ การเฝ้าระวังก็เข้มงวด วิธีการรับมอบนั้น ญาติ ๆ ของฉันรู้ทุกคน...... ดูเหมือนว่ากำลัง...... ......ทำให้ฉันเข้าใกล้ไม่ได้...... ................................ แต่ยังไงก็ต้องเดินหน้าต่อไปถึงแม้จะได้แค่น้อยนิดก็ตาม......"
เชราซาร์ด "......หืมม์................... เอาเถอะ เรื่องนั้นจะเชื่อก็ได้ ......แล้วทำไมไม่เล่าให้ชั้นฟัง?"
ไอน่า "คือ.................. ระ เรื่องนั้น......"
เชราซาร์ด "ถ้าบอกชั้นหมด ก็กลัวว่าชั้นจะหน้ามืดตามัวอยากได้มรดก...... หาโอกาสฮุบเอาได้ทุกเมื่อก่อนรับมอบอย่างถูกต้องสินะ คิดว่าชั้นจะหาช่อง ชุบมือเปิบเอามรดกไป? เห็นชั้นเป็นคนไม่มีอะไรดีเลยอย่างนั้นรึไง!?"
ไอน่า "มะ ไม่ใช่นะ!! ......ไม่ใช่เลยค่ะ ตั้งแต่คุณปู่เสียไป ฉันก็ใช้ชีวิตเงียบ ๆ คนเดียวมาตลอด แต่พอเปิดพินัยกรรม คนก็เข้ามารุมล้อมเยอะแยะไปหมด ......คนที่หน้ามืดตามัวอยากได้มรดกอย่างที่เธอบอก คนพวกนั้นเข้ามาอาศัยอยู่ในบ้านของฉันและคุณปู่...... จนฉันโดนใครบางคนผลักตกบันไดบ้าง ได้กลิ่นยาแปลก ๆ ในอาหารบ้าง...... และอีกมากมายหลายอย่าง...... ไหนจะเป็นญาติกันถูกต้องตามกฏหมาย ไหนฉันเองก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วย...... แรก ๆ ก็คุยกัน แต่ทำได้แค่ออกจากบ้านมาเท่านั้น เดินไปตามถนนหนทาง ไปทางโน้นบ้างทางนี้บ้างเพื่อไม่ให้ใครหาตัวเจอ ......แต่ถ้าปล่อยไปแบบนั้น ฉันก็จะโดนหาว่าตายไปทั้งที่ยังหาตัวไม่พบ ไม่สิ ถึงฉันจะกลับบ้าน ก็คงโดนขังเอาไว้สักที่ แล้วก็โดนแจ้งว่าเป็นบุคคลหายสาบสูญอยู่ดี จากนั้นก็ทำให้พินัยกรรมเป็นโมฆะ แบ่งสมบัติกันในเครือญาติ ......มันน่าเจ็บใจดีเนอะ เพราะงั้นฉันก็เลยกลับมาที่นครหลวง เพื่อรับมอบมรดกอย่างเป็นทางการให้ได้ เพื่อการนั้นจึงต้องหาคนที่วางใจได้มาคอยคุ้มกันให้ ฉันไม่ได้ไม่วางใจในตัวเธอนะ ......แต่............... ที่บอกว่าอยากชมนครหลวงน่ะโกหกค่ะ ......ขอโทษด้วยนะคะ"
เชราซาร์ด "............................. เฮ้อ........................................ รู้สึกแย่จนพูดอะไรไม่ออก"
ไอน่า "...................อืม......"
เชราซาร์ด "แล้วทำไมไม่พูดออกมาแต่แรก ถ้าชั้นรู้จะได้คุ้มครองให้อย่างเป็นทางการ และถ้าซ่อนตัวที่กิลด์ก็น่าจะปลอดภัยที่สุดด้วย"
ไอน่า "อะ............อืม............ ................................... คงเพราะ...... ......กลัวล่ะมั้ง...... เพราะฉันนึกถึงวันนั้น วันนั้นที่มารวมตัวกัน สายตาของคนพวกนั้น...... ตอนที่อ่านพินัยกรรม สายตามากมายจับจ้องเป็นตาเดียว ทั้งคลุ้มคลั่ง ทั้งอำมหิต...... สิ่งที่บรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้...... ความรู้สึกที่อธิบายให้ใครฟังไม่ได้...... ถึงจะรีบกลบเกลื่อนซ่อนมันไว้ทันที...... แต่แววตาที่ปิดไว้ไม่มิด ก็ไม่อาจจางหายไปได้ .........เพราะมันเป็นสิ่งที่มนุษย์มีมาแต่แรกเริ่ม ไม่ว่าใคร ไม่ว่าเท่าไหน ..................ก็สามารถทำสิ่งที่โหดเหี้ยมได้ ......ฉันหวาดกลัวคนแบบนั้น ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจเบรเซอร์หรอกนะ เพียงแต่...... ......หวาดกลัวล่ะมั้ง...... ................................... ขะ ขอโทษนะ! คำไหว้วานพรรค์นี้มันคงไร้สาระสินะ......"
เชราซาร์ด "........................................."
ไอน่า "เอ่อ คือ...... ทั้งที่คุณเชราซาร์ดยุ่ง ๆ อยู่ แต่ฉันดันลากเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแบบนี้...... คำไหว้วานนี้คง......"
เชราซาร์ด "......ชั้นน่ะ"
ไอน่า "..................เอ๋?"
เชราซาร์ด "ชั้นน่ะยึดหลักการที่ว่า ไม่ว่าจะเป็นงานแบบไหน ก็จะไม่ปล่อยทิ้งไป ......อย่าประเมินชั้นต่ำนักสิยะ"

- ไอน่าได้ยินแบบนั้น ก็จ้องเชราซาร์ดตาไม่กระพริบ ส่วนเชราซาร์ดก็ได้แต่หลบไปมาไม่ยอมมองหน้า

---

ที่ต้องขอโทษน่ะ มันชั้นต่างหาก
อยากจะเข้มแข็งขึ้น อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างภาคภูมิใจ
ความรู้สึกอันนั้นน่ะมันแน่นอนอยู่แล้ว
แม้แต่ตอนนี้ชั้นก็ตั้งใจทำอย่างเต็มที่
แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่ซะแล้ว
ชั้นน่ะ.........รู้สึกได้อีกครั้ง
อยากจะเข้มแข็งขึ้น อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างภาคภูมิใจ
......เพราะงั้น งานชิ้นนี้ ชั้นจะทำให้สำเร็จจงได้

---

- เช้าวันใหม่ เชราซาร์ดและไอน่ารวมพลังเป็นหนึ่งเดียว เพื่อมุ่งหน้าสู่เขตบริหารซึ่งตั้งอยู่ในราชวังแกรนเซลให้ทันก่อนเที่ยงวันนี้ค่ะ
(ตรงนี้เชราซาร์ดบอกให้ไอน่าเลิกเรียกเธอว่า "คุณ" ด้วยนะคะ โดยให้เหตุผลว่าเรียกยาว ๆ แล้วมันเสียเวลา และดูเหมือนว่าช่องว่างระหว่างคนทั้ง 2 เริ่มเขยิบชิดเข้ามาเรื่อย ๆ แล้วล่ะค่ะ)

★หากเข้าไปในมหาวิหาร บนชั้น 2 จะพบกับ "นีลเซน" (ニールセン) คนตาบอด (ที่จริงแล้ว เราเคยพบเขาในฉากที่ 0 ตอนต้นเรื่องนั่นเองค่ะ) เขาจะทักว่าเสียงฝีเท้าไม่คุ้น แต่เท่าที่ฟังดูเหมือนจะเป็นเบรเซอร์ ซึ่งที่นีลเซนจับสัมผัสได้ เพราะคนรู้จักของเขาก็เป็นเบรเซอร์เหมือนกันค่ะ (รายละเอียดสามารถติดตามต่อได้ในภาคต่อไปนะคะ)
หากคุยกับ "นีลเซน" อีกครั้ง เขาจะบอกว่าหลังจากนี้เขามีนัดกับคน ๆ นึง ก็เลยถือโอกาสเก็บข้อมูลที่ลีเบร์ลไปด้วยเลย แล้วถ้าพูดถึงลีเบร์ลแล้ว ถือเป็นประเทศที่มีชื่อเสียงในเรื่องการขับไล่เอเรโบเนียที่แข็งแกร่งให้ถอยร่นไปได้ ซึ่งตรงนี้เขาอยากรู้ว่าสาเหตุของ "พลังแฝง" นั้นว่ามาจากไหนด้วยค่ะ

★หากเข้าไปที่บ้านของนายพลมอร์แกน ทิศเหนือของเขตเมืองนี้ จะเห็นว่าภายในบ้านกำลังเตรียมตัวรับมือกับสมาชิกคนใหม่ที่กำลังจะลืมตาออกมาดูโลกค่ะ (ซึ่งก็คือหลานของนายพล หนูน้อย "ริอันนู" นั่นเอง)

นครหลวงแกรนเซล - เขตเมืองด้านเหนือ (王都グランセル・北街区)
★BATTLE★ ชุดดำ มือปืน*3

- ปราบได้ ศัตรูจะมาเพิ่มและล้อมพวกเราเอาไว้ แต่ในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานนั่นเอง "คูลซ์" ก็โผล่มาช่วยทันท่วงที (จริง ๆ คูลซ์รู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่เขาอยากให้เชราซาร์ดได้เรียนรู้จากประสบการณ์ในครั้งนี้ค่ะ) นอกจากนี้ "กุนดอล์ฟ" (グンドルフ) เบรเซอร์รุ่นพี่ที่เดินทางมาจากสาขาไซสส์ก็มาช่วยสมทบด้วยอีกแรงค่ะ

ราชวังแกรนเซล (グランセル城)
- เมื่อมาถึง จึงได้รู้ว่าผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นคือ ลุงผู้แสนใจดีของไอน่านั่นเอง แต่หน้ากากก็แตกออกซะแล้ว เพราะดูเหมือนว่ากระทั่งไอน่าเขาก็ไม่คิดจะไว้ชีวิตด้วยเหมือนกัน

ไอน่า "......เชราซาร์ด"
เชราซาร์ด "............ว่าไง ไอน่า?"
ไอน่า "......ช่างมัน เวลาไม่เหลือแล้ว บุกกันเลยดีกว่า"
เชราซาร์ด ".............รับทราบ!"
ชายท่าทางเหมือนสุภาพชน "เอาล่ะ...... กลับบ้านกันเถอะ ไอน่า ......ทุกคนรออยู่รู้มั้ย?"

BOSS	ชายท่าทางเหมือนสุภาพชน + ชายชุดดำ ดาบ + ชายชุดดำ มือปืน*2 (紳士風の男 + 黒服・刀 + 黒服・銃*2)
- แนะนำ ให้ปราบคุณลุงของไอน่าก่อน เพราะเขาจะคอยใช้ท่าเพิ่ม STR ให้กับฝ่ายศัตรูค่ะ - ชุดดำ มือปืนมีท่าลด DEF ฝ่ายเรา ถ้าโดนโจมตีตอนศัตรูเพิ่ม STR แล้วเราโดนลด DEF อยู่ล่ะก็ ศึกหนักแน่ ๆ - และถ้าหากเก็บเลเวลมาไม่พอ การต่อสู้ในครั้งนี้ก็จะหินขึ้นทันทีค่ะ - เนื่องจากว่า ไอน่าชอบขึ้นมาอยู่แนวหน้า ต้องระวัง HP ของเธอให้ดี ๆ นะคะ ไม่อย่างนั้นไอน่าตาย Game Over ทันทีค่ะ

- ปราบได้ ไอน่าจะบอกกับลุงของเธอว่า เธอไม่ได้อยากได้ที่ดินหรือทรัพย์สมบัติอะไรเลย แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็จะไม่มีวันให้เงินแม้แต่มิร่าเดียวกับคนอย่างคุณลุงเด็ดขาด ว่าแล้วก็ฟาดกระเป๋าเข้าไปจังเบ้อเร่อ (ทีงี้ล่ะไม่วืด)
- และแล้วทหารก็ได้เวลาออกโรง (มาช้าไปมั้ย?) พอเชราซาร์ดแสดงตัวว่าเป็นเตรียมเบรเซอร์และอธิบายที่มาที่ไป ก็ได้รับความช่วยเหลือจากพวกทหารในการเข้าจับกุมพวกลุง ๆ ที่นอนแหม่บอยู่ตรงนั้นค่ะ
(ตรงนี้ไอน่าจะรู้สึกว่าสัญลักษณ์ของเบรเซอร์ดูมีอิทธิพลไม่น้อย ซึ่งเธอรู้สึกว่ามันเท่นิด ๆ แต่เชราซาร์ดรีบบอกว่าเธอไม่ชอบเอาสัญลักษณ์มาเบ่งแบบนี้หรอก แล้วครั้งนี้ก็เพิ่งทำเป็นครั้งแรกด้วยค่ะ)
- เมื่อเข้ามาในเขตบริหารทันเวลาอย่างฉิวเฉียด ไอน่าดำเนินการเซ็นรับพินัยกรรม และเรียกเชราซาร์ดมาเซ็นในฐานะพยานด้วย ซึ่งไอน่าบอกว่า เธออยากให้เชราซาร์ดเป็นคนช่วยค่ะ

ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ชั้นคนนี้จะได้มาเป็นพยานให้ใครสักคน
ไม่เคยคิดว่า จะเรียกตัวเองว่าเป็นเบรเซอร์ได้อย่างเต็มปากเต็มคำ
ไม่เคยคิดว่า จะมีชีวิตที่น่าภาคภูมิใจขนาดนี้......

ไอน่า โฮลเด็น
ยินยอมรับสืบทอดมรดกตามคำสั่งเสียของซาอูล จอห์น โฮลเด็นเป็นที่เรียบร้อย

พยาน เชราซาร์ด ฮาร์เวย์

ไอน่า "ขอบคุณนะ เชราซาร์ด"
เชราซาร์ด "......เสร็จแล้ว.................. เท่านี้คำไหว้วานก็เสร็จสมบูรณ์แล้วสินะ?"
ไอน่า "......ยังหรอก ยังเหลืองานอีกชิ้น"
เชราซาร์ด "หา............!!?"

- ไอน่าหันไปขอใบสมัครกับเจ้าหน้าที่ บริจาคทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้กับมูลนิธิช่วยเหลือขององค์ราชินีค่ะ

นครหลวงแกรนเซล - เขตเมืองด้านใต้ (王都グランセル・南街区)

- บนชั้น 2 ของ "บาร์ ซันนี่เบล อินน์" (居酒屋・サニーベル・イン) 2 สาวชนแก้วดื่มอย่างสุขสันต์

เชราซาร์ด "ว่าแต่ บริจาคเงินทั้งหมดเลยเนี่ย ไม่รู้สึกเสียดายเลยเหรอ? เธอเองก็ต้องมีค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันด้วยนา"
ไอน่า "นั่นสินะ...... ปกติก็ไม่ทำแบบนี้หรอก แต่มันเป็นสิ่งที่ฉันตัดสินใจมาตั้งแต่แรกแล้ว ว่าสิ่งที่ฉันต้องการน่ะ ไม่ใช่ของพวกนั้น......"
เชราซาร์ด "?"
ไอน่า "หึหึ ยินดีกับเชราซาร์ดด้วยนะที่ได้เลื่อนขั้นเป็นเบรเซอร์ทางการแล้ว ฉันเองก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันต่างกับเตรียมเบรเซอร์ยังไง"
เชราซาร์ด "ก็ขอบเขตอำนาจกับความรับผิดชอบที่เพิ่มมากขึ้นไง แล้วสิ่งที่ชั้นต้องการ ก็ไม่ใช่สัญลักษณ์เบรเซอร์ทางการด้วย"
ไอน่า "อ้าว งั้นเหรอ?"

- "......วางใจเถอะ" รุ่นพี่คูลซ์สุดเก่งเดินเข้ามาสมทบ

คูลซ์ "ดูเหมือนว่าจะเริ่มเข้าใจข้อพึงปฏิบัติของเบรเซอร์ขึ้นมาแล้วสินะ เชราซาร์ดคุง"
เชราซาร์ด "แหง่ะ รุ่นพี่คูลซ์ อ๊า ไม่สิ หมายถึงเหล้านี่สินะคะ ......อะ เอ่อ จะพูดไงดีล่ะเนี่ย......"
คูลซ์ "......เห็นว่าเป็นเหล้าฉลองนี่ เฉพาะคืนนี้ฉันจะทำเป็นไม่เห็นแล้วกัน แต่อย่าดื่มมากไปจนเป็นอุปสรรคต่อการทำงานล่ะ"
เชราซาร์ด "ค่าาา"
คูลซ์ ".............................."
เชราซาร์ด "มีอะไรเหรอคะ?"
คูลซ์ "เชราซาร์ดคุง เธอเองก็เป็นเบรเซอร์ทางการแล้ว เพราะงั้นอย่าฉวยโอกาสตอนที่ฉันยุ่งอยู่ ไปดื่มจนส่งเสียงดังโวยวายตอนทำงานกลางวัน หรือแอบไปตอนกลางคืน...... เหมือนที่ทำอยู่ทุกวันนี้ล่ะ"
เชราซาร์ด "อูยยย......"
ไอน่า "เชราซาร์ดล่ะก็ ทำแบบนั้นมาตลอดเลยเหรอ? เป็นเด็กไม่ดีเลย"
เชราซาร์ด "พอ ๆ เลิกพูด......"
คูลซ์ "ระวังด้วยล่ะ"
เชราซาร์ด "ค ค่ะ!"
คูลซ์ "แล้วก็...... เลิกเรียกฉันแบบยกย่องได้แล้ว เป็นเบรเซอร์ทางการเหมือนกัน อยากให้เราสนิทกันในฐานะเพื่อนร่วมงานมากกว่า เพราะฉันเองก็ยังใหม่เหมือนกัน"
ไอน่า "......อย่างนั้นเหรอคะ?"
เชราซาร์ด "......ไม่เห็นจะเป็นแบบนั้นเลย"

- คูลซ์เหงื่อตกเมื่อเห็นปฏิกริยาของ 2 สาวที่ต่างกันสุดขั้ว ว่าแล้วก็เข้าเรื่องดีกว่า

คูลซ์ "ไอน่าคุง เรื่องคุณลุงของเธอ...... สมาคมเบรเซอร์สามารถยื่นอุทธรณ์ให้ลดโทษได้นะ ถึงการว่าจ้างหน่วยทหารพรานจะเป็นโทษหนักก็เถอะ......"
เชราซาร์ด "น่ะ หน่วยทหารพราน!?"
ไอน่า "เอ๋...... พวกคนชุดดำพวกนั้นน่ะเหรอคะ?"
คูลซ์ "อือ เป็น 1 ในหน่วยทหารพรานที่ได้รับการยืนยันตัวแน่นอนแล้วในอาณาจักรลีเบร์ลน่ะ ระยะหลังมานี่มีหน่วยทหารพรานน้อยใหญ่แอบลอบเข้ามารับงานในลีเบร์ล แน่นอนว่าเป็นเรื่องผิดกฏหมาย แล้วดูเหมือนทางภาคกองทัพจะลงมือช้าไปหน่อย ......เราก็เลยอาศัยโอกาสนี้กำจัดไปด้วยเลย คิดว่าคงไม่โผล่หน้ามาให้เห็นอีกสักระยะ"
เชราซาร์ด "กะ กำจัด...... ............................(งี้นี่เอง แสดงว่าที่ปรากฏตัวมาช่วยได้จังหวะก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ...... วางแผนการลงมือกำจัด หลังจากตรวจสอบหน่วยทหารพรานในราชอาณาจักรแล้วสินะ ถึงว่าช่วงนี้ทำไมดูยุ่ง ๆ เป็นพิเศษ......)"
คูลซ์ "เป้าหมายของหน่วยทหารพรานที่ลอบเข้ามาในอาณาจักร คือการทำสัญญากับพวกเศรษฐี ดึงภาคเอกชนเข้ามาเกี่ยวข้อง...... เป็นคดีที่เกิดขึ้นบ่อยในทุกพื้นที่ช่วงนี้"
ไอน่า "ยะ อย่างนั้นหรือคะ......"
คูลซ์ "รู้สึกว่าในคราวนี้ ก็เป็นหน่วยทหารพรานเองที่เสนอตัวเข้ามา .........ก็คงพอพูดได้ว่าคุณลุงของเธอเป็น 1 ในผู้เสียหาย"

- ทั้ง 2 สาวถึงกับตกใจ โดยเฉพาะเชราซาร์ดที่ไม่พอใจมาก เพราะถ้ารุ่นพี่คูลซ์พูดแบบนี้แสดงว่าตาลุงนั่นก็ไม่มีความผิดเลย ทั้งที่มุ่งร้ายคิดเอาชีวิตไอน่า คูลซ์ตอบกลับนิ่ง ๆ ขอให้เชราซาร์ดเรียกชื่อเขาเฉย ๆ ไม่ต้องมีรุ่นพี่ และบอกให้เธอใจเย็น ๆ ก่อนที่จะเริ่มอธิบายต่อ

คูลซ์ "ไม่ใช่ไม่มีความผิด แต่หมายความว่าถ้าไอน่าคุงต้องการ เราก็สามารถยื่นอุทธรณ์ขอลดโทษได้ต่างหาก"
เชราซาร์ด "อะ อ้าว............ ......อะ อะไรกัน ตกใจหมด......"
ไอน่า "..............................."
คูลซ์ "......ไม่ต้องรีบให้คำตอบก็ได้ เพราะการสอบปากคำใช้เวลาประมาณ 1 สัปดาห์ และก็ใช่ว่ามันจะเป็นความรับผิดชอบของเธอ ดังนั้นไม่ต้องรู้สึกเครียด เพียงแต่อยากให้ระลึกไว้ว่ายังมีคำว่ายกโทษให้ เป็นอีกตัวเลือกหนึ่งเท่านั้น"
ไอน่า "......ค่ะ"
คูลซ์ "แล้วก็...... ต่อไปถ้ามีเรื่องลำบากอะไร อยากให้เข้ามาปรึกษาที่สมาคมเบรเซอร์โดยไม่ต้องลังเล ถึงพวกเราจะไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง แต่อย่างน้อยก็คงพอจะเป็นกำลังให้ได้"
ไอน่า "เข้าใจแล้วค่ะ ขอโทษนะคะ ที่ไม่บอกกล่าวให้ชัดเจน......"
คูลซ์ "ไม่หรอก ถ้าดูจากสถานการณ์ที่เธอเจอมา มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว นอกจากนั้น............"

- คูลซ์หันมาพูดกับเชราซาร์ด

คูลซ์ "ผู้ที่เป็นเบรเซอร์อย่างเต็มตัว แค่เพียงสบตาก็ควรที่จะเข้าใจในเนื้อหาของคำไหว้วานให้ได้คร่าว ๆ ไม่ควรไล่คนที่กำลังเดือดร้อนอยู่ให้กลับไปโดยไม่ไถ่ถามอะไร"
เชราซาร์ด "ฮึก............ ชั้นยังฝึกฝนไม่พอสินะ......"

- "ยังไงก็ห้ามละเว้นการปฏิบัติซะล่ะ" คูลซ์ยิ้ม พร้อมกับกล่าวคำอำลา เชราซาร์ดรีบเรียก เพราะยังไม่ได้ดื่มกับคูลซ์เลย แน่นอนว่าโดนคูลซ์ปฏิเสธเพราะยังมีงานประชาสัมพันธ์รออยู่

เชราซาร์ด "ชิส์...... จริงจังเกิ๊น อะ จริงสิ ไอน่าดื่มเหล้าได้หรือเปล่า? ช่วยเป็นเพื่อนดื่มนิดนึงได้มั้ย~♪"
ไอน่า "อะ อือ...... ได้สิ"
เชราซาร์ด "อะ เอ่อ ......ได้แน่นะ?"
ไอน่า "ก็เชราซาร์ดช่วยเป็นธุระให้นี่นา...... แล้วถ้าแค่นิดนึงล่ะก็นะ❤"
เชราซาร์ด "❤ อุหึหึ ถ้างั้นคืนนี้ดื่มให้เต็มที่ไปเลย (ผู้ดีอย่างไอน่า ถ้าเมาจะทำหน้ายังไงน้า~...... ฮ้า น่า สนุก แฮะ!)"

- ไอน่างง ๆ กับท่าทางมีความสุขของเชราซาร์ด ส่วนเชราซาร์ดก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าอะไรกำลังรอตัวเองอยู่ในอนาคตอันใกล้ พลางชนแก้วอย่างมีความสุข

---

ผมสีทองที่ดูอบอุ่น ผิวสีขาวผ่อง ดวงตาสีฟ้า------......
ชั้นเคยเห็นที่เมืองฝั่งโน้น
เด็ก ๆ แต่งชุดที่ประดับประดาอย่างสวยงาม เด็ก ๆ ที่ได้รับการอวยพร
เด็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยความสุข หัวเราะเริงร่าราวกับนางฟ้า
......ทำไมชั้นถึงไม่ได้อยู่ที่ฝั่งโน้นบ้างล่ะ? เป็นคำถามที่ชั้นคิดมาตลอดชีวิต
ความอิจฉาปนความเกลียดชัง ทั้งที่หลงใหลแต่ก็อยากผลักไสออก
ทั้งที่ชั้นน่าจะรู้คำตอบเพียงหนึ่งเดียวนั่นดีอยู่แล้ว
ทั้งที่สิ้นหวังในตัวเอง ถึงขนาดสร้างเกราะป้องกันงี่เง่าเพื่อมีชีวิตอยู่
แต่ลึก ๆ ในหัวใจ ............ก็เชื่อมั่นมาตลอด
ว่าสักวัน วันที่หัวเราะออกมาจากใจได้จะมาถึง
ว่าสักวัน วันที่ให้อภัยได้แม้กระทั่งตัวเองจะมาถึง

------วันถัดมา ไอน่าไปที่สมาคมเบรเซอร์ เขียนหนังสืออุทธรณ์ขอลดโทษให้คุณลุง
......แต่ชั้นไม่ได้ไปเป็นพยานให้ เพราะโดนเธอมอมเหล้าซะเมาแอ๋

Episode [ผู้จ้างวาน] ~Fin~

☆ได้รับ "เนตรสวรรค์" และ "4000 มิร่า" ค่ะ☆

Related entries:
◆ Sora no Kiseki the3rd (空の軌跡the3rd)